03-17-2020, 06:32 PM
Akıllı Tilkinin Masalı Oku
Minik tilki Lokum kendini yalnız ve keyifsiz hissediyordu. Önce yazı tura oynadı. Sonra biraz gürültü patırtı yaptı. Topuyla duvara vurdu. Güm sesi çıkarmak çok hoşuna gitti. Sonra kovadaki suyla oynamaya başladı.
Gürültü Kızıl Tilki’nin dikkatini çekti. Merakla: – Ne yapıyorsun, lokum? Diye sordu.
Lokum: – Canım sıkılıyor. Ben yaramaz bir yavruyum. Beni kimse sevmiyor! Diye cevap verdi.
Kızıl Tilki: – Ah lokum! Ne kadar yaramaz olursan ol, ben seni her zaman seveceğim! Dedi.
Lokum: – Eğer kocaman, vahşi bir ayı olsaydım; beni yine sever, benimle yine ilgilenir miydin? Diye sordu.
Kızıl Tilki: – Tabii ki severdim! Diye cevap verdi. İstersen ayı ol ya da olma! Ne olursa olsun, seni her zaman seveceğim!
Lokum: – Peki bir böceğe dönüşseydim, beni yine sevip sarılır mıydın? Diye sordu.
Kızıl Tilki: – Elbette! Diye cevap verdi. Ne olursan ol, seni her zaman seveceğim!
Lokum: – Ne olursam olayım, beni sevecek misin? Diyerek, gülümsedi. Ya bir timsah olsaydım?
Kızıl Tilki: – Sana sımsıkı sarılır, her gece yatağına yatırır ve yorganını örterdim, dedi.
Lokum: – Sevgi nasıl bir şeydir? İnsanı yorar mı? Kırılıp bükülebilir mi? Tamir edip yapıştırabilir miyiz? Sevgiyi düzenleyip istediğimiz yere koyabilir miyiz? Diye sordu.
Kızıl Tilki: – Ah yavrucuğum, ben her şeyi bilmiyorum, diye cevap verdi. Sadece seni her zaman seveceğimi biliyorum. Peki, başka yere gittiğim zaman, beni yine sevecek misin?
Kızıl Tilki yavrusunu kucağına alıp, pencerenin önüne götürdü. Gecenin karanlığında, Ay ve ışıldayan yıldızlara bakarken: – Bak, yıldızlar ne kadar güzel parlıyor ve ışık saçıyorlar! Ama bu yıldızların bazıları uzun zaman önce yok oldu, dedi. Buna rağmen akşamları gökyüzünde yine parlıyorlar. İşte sevgide yıldızların ışığı gibi hep parlar, hiç
Minik tilki Lokum kendini yalnız ve keyifsiz hissediyordu. Önce yazı tura oynadı. Sonra biraz gürültü patırtı yaptı. Topuyla duvara vurdu. Güm sesi çıkarmak çok hoşuna gitti. Sonra kovadaki suyla oynamaya başladı.
Gürültü Kızıl Tilki’nin dikkatini çekti. Merakla: – Ne yapıyorsun, lokum? Diye sordu.
Lokum: – Canım sıkılıyor. Ben yaramaz bir yavruyum. Beni kimse sevmiyor! Diye cevap verdi.
Kızıl Tilki: – Ah lokum! Ne kadar yaramaz olursan ol, ben seni her zaman seveceğim! Dedi.
Lokum: – Eğer kocaman, vahşi bir ayı olsaydım; beni yine sever, benimle yine ilgilenir miydin? Diye sordu.
Kızıl Tilki: – Tabii ki severdim! Diye cevap verdi. İstersen ayı ol ya da olma! Ne olursa olsun, seni her zaman seveceğim!
Lokum: – Peki bir böceğe dönüşseydim, beni yine sevip sarılır mıydın? Diye sordu.
Kızıl Tilki: – Elbette! Diye cevap verdi. Ne olursan ol, seni her zaman seveceğim!
Lokum: – Ne olursam olayım, beni sevecek misin? Diyerek, gülümsedi. Ya bir timsah olsaydım?
Kızıl Tilki: – Sana sımsıkı sarılır, her gece yatağına yatırır ve yorganını örterdim, dedi.
Lokum: – Sevgi nasıl bir şeydir? İnsanı yorar mı? Kırılıp bükülebilir mi? Tamir edip yapıştırabilir miyiz? Sevgiyi düzenleyip istediğimiz yere koyabilir miyiz? Diye sordu.
Kızıl Tilki: – Ah yavrucuğum, ben her şeyi bilmiyorum, diye cevap verdi. Sadece seni her zaman seveceğimi biliyorum. Peki, başka yere gittiğim zaman, beni yine sevecek misin?
Kızıl Tilki yavrusunu kucağına alıp, pencerenin önüne götürdü. Gecenin karanlığında, Ay ve ışıldayan yıldızlara bakarken: – Bak, yıldızlar ne kadar güzel parlıyor ve ışık saçıyorlar! Ama bu yıldızların bazıları uzun zaman önce yok oldu, dedi. Buna rağmen akşamları gökyüzünde yine parlıyorlar. İşte sevgide yıldızların ışığı gibi hep parlar, hiç